Doorgaan naar inhoud

'Lieve Prudentius' - brieven van Maria van Ackere-Doolaeghe aan Prudens van Duyse Curiosa

ca. 116 handgeschreven en gesigneerde brieven uit de periode 1834 - 1848

brief
Uitverkocht

Koop Antiquarisch

Er is geen Tweedehands aanbod gevonden.

Omschrijving

Zeer uitgebreide en deels erg intieme correspondentie tussen Maria van Ackere-Doolaeghe, Vlaamse dichteres (Diksmuide 25.10.1803 - Kortrijk 7.4.1884) en haar levenslange vriend en toeverlaat (in de letteren) Prudens van Duyse (Dendermonde, 17.09.1804 - Gent, 13.11.1859).

Alhoewel Maria Doolaeghe in 1836 heelmeester Bruno van Ackere huwt, heeft zij de jaren ervoor een bewogen emotioneel (liefdes) leven. Elders bewaarde correspondentie geeft aan dat niet enkel Van Duyse, maar ook de dichter Frans Blieck naar haar hand dingt. Uit deze brieven blijkt dat Van Duyse de strijd om Maria's hart gewonnen had.... tot het moment evenwel dat hij een beslissing neemt die Maria's hart breekt. 'Prudent! Ach! Prudent wat schrikkelijk nieuws blaast gij mij in de ooren" (19 nov. 1835) en 'Uw laatst gewaagde stap heeft mij talloze tranen gekost, en thans zou ik niet min lijden, zoo mijn hart wreed genoeg ware om u iets te weigeren."

Grondig onderzoek van deze brieven, in relatie met elders bewaarde briefwisseling, zal duidelijk kunnen maken waarom het water tussen beide poëten te diep bleek. Al zullen de brieven waarin Doolaeghe haar liefde echt uitspreekt vermoedelijk verloren zijn. Op 6 december 1835 sluit zij immers haar brief aan 'Lieve Prudentius' af met: 'Ik heb nu nog een verzoek te doen Prudent! Doe mij de gunst van mijnen laatsten brief te verbranden en degenen die ik voordien in zulkdanigen zin zou kunnen geschreven hebben. Vergeet het toch niet. Vaarwel hooggeachte kunstvriend, en leef steeds gelukkig. Maria".

Maria huwt korte tijd later Bruno Van Ackere, maar blijft heel haar verdere leven zeer close met Van Duyse. Haar brieven ondertekent ze dan steevast als Vrouwe Vanackere, maar de twee families ontmoeten elkaar geregeld, en beide dichters blijven elkaar steunen en helpen, zowel binnen als buiten het letterenveld.

De correspondentie werpt dan ook niet alleen licht op lief en leed in de 19de Vlaamse letteren, zij documenteert ook de talloze contacten (netwerken zouden we nu zeggen) die de Vlaamse literatuur van ca 1830 tot 1850 vorm gaven en levendig hielden. Voer voor minstens een doctoraal student dus.

Maria Doolaeghe-Van Ackere verwierf bekendheid met haar ode Aen de Belgische dichters, het inleidende stuk tot de Nederduitsche letteroefeningen (1834), een hulde aan oude en jongere Vlaamse schrijvers en een oproep mee te werken aan de herleving van de poëzie. Zij werd spoedig populair, ook in Nederland waar haar verzameld werk in 1876-1878 in drie delen werd uitgegeven. Haar bekroonde verzen, vaderlandse gedichten, gelegenheids- en didactische stukken (gericht op volksbeschaving en ontwikkeling van de vrouw), zijn beïnvloed door Bilderdijk, Helmers, Tollens en Prudens van Duyse. Romantisch van toon zijn haar elegieën, romances, door een moederlijk gevoel geïnspireerde gedichten, sentimentele verhalen, volksliederen en genrestukjes. In deze sfeer, die zij in haar jeugd door de lectuur van Tollens ontdekte, kan haar werk worden geplaatst. cf. https://www.dbnl.org/tekst/bork001schr01_01/bork001schr01_01_0007.php




Recensies

Gemiddelde waardering

5 van 5

Gebaseerd op 1 beoordeling

  • 5
  • 4
  • 3
  • 2
  • 1

Plaats een beoordeling

Recensies van onze lezers

Beoordeel dit boek als eerste!

Om een recensie te schrijven moet je zijn.