Het laatste verhaal van de zomer

`Toen Ramon Nadiera (die, het heeft geen zin dat te verzwijgen, in een dorpje aan zee geboren was) op een ochtend ontwaakte, zijn hoofd hief en over de deken naar het voeteneinde keek, bemerkte hij dat er s nachts iets met zijn lichaam was gebeurd. Hij keek in de spiegel, schrok. Hij zag zijn oude vader. Niet alleen zijn spiegelbeeld, maar ook zijn lichamelijkheid is achteruit gegaan. Een ongekende moeheid, zijn ogen een doffe glans, trillende handen. Leon de Winter weet een eigentijdse mythe te smeden, die de lezer in een duizelingwekkende betovering achterlaat.

Leon de Winter (1954) debuteerde in 1976 met de verhalenbundel Over de leegte in de wereld. Voor zijn romandebuut De (ver)wording van de jonge Dürer (1978) ontving hij de Reina Prinsen Geerligsprijs. Zijn recentste roman is VSV (2012). De Winter publiceert regelmatig opinieartikelen in het dagblad Trouw en in de tijdschriften Elsevier, Die Welt en Der Spiegel. In 2005 kreeg hij de Buber-Rosenzweig-Medaille, een onderscheiding voor zijn strijd tegen antisemitische en racistische tendensen.