En het vergeten zo lang

Batavia 1930. Marietje Hagenaar heeft de hoop om te kunnen trouwen al opgegeven wanneer zij een jonge Chileense consul ontmoet die bekend zal worden als Pablo Neruda. Ze besluiten tot een snel huwelijk. Maar in achtereenvolgens Santiago, Buenos Aires en Madrid blijkt haar man geen diplomaat. Hij is een talentvol dichter en bohémien, die alleen andere vrouwen bezingt – nooit Maruca, zoals zij is gaan heten. De Spaanse burgeroorlog vormt een keerpunt in hun leven. Hij is op weg naar wereldfaam, een Nobelprijs en nieuwe liefdes, zij begint aan een lang vergeten worden. Met hun dochtertje MalvaMarina komt Maruca terecht in Den Haag, aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog. Niets hoort ze van hem in reactie op haar bericht van het overlijden van hun dochter. Nog één keer zal ze Neruda aan haar bestaan herinneren, nadat zij verwikkeld is geraakt in een politieke intrige en naar Chili wordt gelokt. Dan keert ze terug naar Nederland. Het enige wat blijft is het grafje van hun dochtertje, in Gouda.