Fluiten in het donker

Harry Kuitert staat te boek als de theoloog die zoveel muren uit het christelijke huis sloopte dat het tenslotte in elkaar moest vallen. Zijn boeken laten zich lezen als een uitwerking van de bekende regel: 'alle spreken over boven komt van beneden, ook de uitspraak dat iets van boven komt'. Hij geeft ermee aan dat gelovigen het moeten stellen met menselijke bedenksels, als ze het over de wereld van God hebben. Want eerst waren er mensen, toen goden, en toen God. Religies zijn men-senwerk, religieuze voorstellingen zijn bedacht om betekenis te verlenen aan wat uit zichzelf geen beteke-nis meebrengt. Oog in oog met de niet zo vriendelijke werkelijkheid (de onverbiddelijke dood) ziet Kuitert in religie zoiets als fluiten in het donker. 'Zingen in de nacht' heette dat vroeger, toen alles wat vromer gezegd werd. Kuitert komt uiteindelijk uit bij de mens. Je aan-gesproken voelen door andere mensen die jou nodig hebben, gaat uit boven goden en God.
Journaliste Petra Pronk maakte een portret van Nederlands bekendste theoloog aan de hand van gesprekken en zijn boeken. Ze beschrijft zijn persoon-lijke en theologische ontwikkeling. Daarbij is ze vooral op zoek naar zijn diepere motivatie. De centrale vraag: hoe komt een theoloog die zich het grootste deel van zijn leven 'in Gods handen' wist, tot de overtuiging dat God alleen bestaat 'in het verhaal'? En wat betekent dat voor hem als mens en gelovige? Met zeldzame open-hartigheid maakt Kuitert hier tenslotte de balans op.
Het boek laat zich lezen als een korte cursus bij Kuitert. Toegankelijk geschreven en met voldoende diepgang om te dienen als handboek voor theologiestudenten.