Doorgaan naar inhoud

Christine D'haen


Christine D'haen (spreek uit: 'Daan') was de dochter van een onderwijzer, later inspecteur van het onderwijs. Haar moeder was eerst stenotypiste en daarna huismoeder. Ze volbracht haar middelbare studies (Grieks-Latijnse) aan het Sint-Bavoinstituut in Gent. Ze studeerde Germaanse filologie aan de Rijksuniversiteit Gent en behaalde haar licentiaatsdiploma in 1946. Van 1947 tot 1949 studeerde ze filosofie in Amsterdam en in 1949-1950 anglistiek in Edinburgh. Ze werd lerares in Brugge en gaf Engels, van 1950 tot 1957 in het Rijkslyceum en van 1957 tot 1970 in de Rijksnormaalschool.

In 1952 trouwde ze met René Beelaert. Hij was in 1941 licentiaat geschiedenis geworden in Gent, met als onderwerp voor zijn thesis: Bijdrage tot de geschiedenis van de godsdienstvervolging in Gent van 1577 tot 1584 en was leraar geschiedenis in het Koninklijk Atheneum 1 Centrum in Brugge.

In 1970 werd ze aangesteld voor de wetenschappelijke archivering en inventarisering van de geschriften van Guido Gezelle, in het bezit van de stad Brugge en werkte hier aan tot in 1982.

Vele jaren woonde Christine D'haen langs de Potterierei en in de stille Jeruzalemstraat in Brugge. Op het einde van de jaren zeventig verhuisde ze naar de Nieuwe Gentweg, waar ze geconfronteerd werd met aspecten van het massatoerisme (onder meer met de paardenhoefslagen van voorbijrijdende koetsen) waar ze geen vrede mee nam en waarover ze in vele ingezonden brieven en met opschriften achter de vensters, haar ongenoegen uitte. Ze maakte ook vaak haar beklag over de 'versuikering' van Brugge. In een interview in Het Nieuwsblad in 1991 zei ze dat Brugge elke dag lelijker werd. Ze sprak ongenadig over de 'uitverkoop aan het toerisme' en trok fel ten strijde tegen 'de toeristische vervlakking'.

Christine D'haen overleed op 85-jarige leeftijd na een twee jaar durende ziekte. Ze werd bijgezet op het Campo Santo kerkhof in Gent - Sint-Amandsberg.

Bron: Wikipedia

Algemene informatie


Boeken van Christine D'haen