Religies in het publieke domein

Religieus pluralisme maakt dat de publieke plaats die de kerken traditioneel hebben ingenomen niet langer vanzelfsprekend is en zelfs onmogelijk is geworden. Moslims zijn bezig zich een plek te verwerven. Hindoes en boeddhisten hebben andere benaderingen van het publiek domein. De Joodse gemeenschap neemt een heel eigen plaats in. Niet elke religieuze traditie zoekt op dezelfde manier naar een rol in het publieke domein. Het thema van deze bundel is: hoe kunnen en willen vertegenwoordigers van diverse religieuze tradities zich in het publieke domein manifesteren? Door de scheiding van kerk en staat en de pluralisering van de samenleving is de rol van de kerken wat betreft de politiek sterk veranderd. Voor de kerken vergt de huidige situatie een nieuwe oriëntering. Daarvoor is een bredere oriëntatie op het publieke domein nodig.
Met oog op de mogelijkheid van de presentie van religieuze tradities schetst de politicoloog J. Verhoogt de breedte van het publieke domein. De filosoof en politicus H. Woldring behandelt of en hoe geloofsargumenten in het politieke debat kunnen worden ingebracht en wat de consequenties zijn als men afziet van debat over levensbeschouwelijke achtergronden van de regelingen die men voorstaat. Het belang van levensbeschouwing in het publieke domein wordt behandeld door de godsdienstfilosoof H.M. Vroom, die ook de verschillende invalshoeken van diverse religieuze tradities introduceert. Hoe zien mensen uit uiteenlopende religieuze groeperingen hun presentie in het publieke domein? J.S. Jacobs (rabbijn), T. Lathouwers (zen meester), S. van Bijsterveld (lid overlegorgaan kerken/overheid) en H. Karacaer (directeur Milli Gorus Noord-Nederland) beschrijven hoe zij de plaats van hun godsdienstige gemeenschap in de samenleving en het publieke domein zien.